വിശപ്പ്

അശിക്കുന്ന വയറിന്റെ നിഴലുമായി..

അരിക്കായി തിരഞ്ഞുഞാൻ പലർക്കരികിൽ..

"അവരൊക്കെ പറഞ്ഞതോ വിദേശത്തായി..

അതിനുള്ള വിത്ത് ഞങ്ങൾ വിതച്ചിട്ടുണ്ട്..

അവർ ഓരോ കുട്ടയിയിലായ് അയച്ചുതരും..

അതുവരെ വിശപ്പിന്റെ കാതടക്ക്..

അശിയൊക്കെ വാശിയാക്കാൻ പഠിപ്പിച്ചവർ..

അതിഘോരം പ്രസംഗങ്ങൾ നടത്തുണ്ട്..

അതുകേട്ടു കുളിർ കൊണ്ട് കാത്തിരിക്കൂ..

അടിയോനും കുടിയോനും ആയിരിക്ക്..

അതി ന്യുന പക്ഷത്തിൻ നിഴൽ വിരിച്ചു..

അശിക്കുന്ന വയറിനെ ഒതുക്കി വക്ക്..

അരിയെല്ലാം വിളമ്പുവാൻ അടുത്തവട്ടം..

അവനൊന്റെ വിരൽ ഒന്നാ ചുവപ്പിൽ ഞെക്ക്.."

അറിവൊന്നു വന്നകാലം മുതൽക്ക് കേൾക്കും..

അരിതരാം പൊടിതരാം എന്ന ശബ്ദം..

അതിൻമീതെ കമഴ്ത്തിയ സിരകൾ വറ്റി..

അടിവയർ വെന്തു ഞാൻ തറയിൽ വീഴേ..

അകത്തു ഞാൻ കേട്ടിടയ്ക്കു ഒരാത്മ ശബ്ദം..

അറിവോക്കെ "പരാ വിദ്യ" ആണുപോലും

അശിക്കുന്ന വയറിനു വിശപ്പടക്കാൻ..

ആശവാരി കഴിച്ചെന്നാൽ ഒടുക്കമാമോ..

അവനൊന്റെ കാൽ ഒന്ന് ചവിട്ടും മണ്ണിൽ..

അവനൊന്റെ വിരൽ തൊട്ടാൽ തീരുമെല്ലാം.

അന്നെന്നിൽ നിറഞ്ഞപ്പോൾ "അപരാ വിദ്യ "..

അറിവെന്റെ അനുഭവം എന്ന "വിദ്യ"..

അന്ന് ഞാൻ എൻ ചിന്തകളെ എന്റേതാക്കി..

അതുകൊണ്ടു ഭൂമിയെ പുണർന്നു പോയി..

അമ്മയാകും ഭൂമിയെ ഞാൻ അന്നറിഞ്ഞു..

അമ്മയ്ക്കും അമ്മയാണവൾ എന്നറിഞ്ഞു..

അമ്മയാകും ഭൂമിയെ ഞാൻ അറിഞ്ഞു..

അമ്മയ്ക്കും അമ്മയാണവൾ എന്നറിഞ്ഞു..

വിശപ്പ്...