നിൻ മിഴി പീലിതൻ തുമ്പിലെന്തേ.. പ്രിയേ..
പരിഭവം തുള്ളി തുളുമ്പി
നിൽപ്പു..
ഈ ഏകാന്ത രാവിന്റെ
വീട്ടിൽ നിന്നെ..
ഒറ്റക്കുറക്കി പോകയാലോ..
തോരാതെ മഴ പെയ്തു
അറിഞ്ഞതില്ലേ..
പാടവരമ്പൊന്നു നോക്കി ടെന്ടെ..
അതിനായി ഞാനൊന്ന് പോയതല്ലേ..
എന്റെ കനവിൻ ഉറക്കം
കെടുത്തിടാതെ..
പുലരിയിൽ പൂക്കൾക്ക്
കണ്ടുണരാൻ..
നിൻ മിഴി വാടാതിരുന്നിടെന്ടെ..
അല്ലെങ്കിൽ പ്രകൃതിതൻ
പരിഭവം ഞാൻ..
ദിനമാകെ കേട്ടു നടന്നിടെന്ടെ...
പുലരി വന്നെത്തുവാൻ നേരമായി..
എന്റെ മോഹമോ മഴകൊണ്ട്
കുളിർന്നു പോയി..
നിന്റെ പരിഭവം എല്ലാം മറന്നു നിന്റെ..
ഒരു നുള്ളു ചൂടെനിക്കേകുകില്ലേ