Chinthakal

നിമിഷങ്ങൾ നെടുവിയർപ്പായ് ഉതിർന്നു വീണെൻ..
നിനവിന്റെ പുതപ്പിന്നു നനഞ്ഞു പോയി..

മറയുന്ന നിമിഷങ്ങൾ അടുക്കി വച്ച്..
മറവിതൻ മടിയിലിന്നുറങ്ങി  വീഴെ.. 

മറക്കാത്ത മധുമാസം മനം കവർന്നു..
മഴകോളായ് മനതാരിൽ മധു പെയ്യുന്നു...

വിരഹത്തിൻ വിരൽ തൊട്ടു പോകും പോലെ..
വിരഹിയാം മാരുതൻ തഴുകുന്നെന്നെ..

ഇടിമിന്നൽ ഇടവിടാത്തൊടിഞ്ഞു വീണെൻ..
ഇടനെഞ്ചിൽ വിടവുകൾ വീഴുന്നുണ്ട്..

പൊഴിയുന്ന കനവുകൾ ഒരു പുഴപോൽ..
പുതപ്പായ് എൻ ദേഹത്തിൽ പടരുന്നുണ്ട്..

പകൽ കാണാ പൂക്കൾ പോൽ ഇരുട്ടിനുള്ളിൽ..
പുകയൂതി തീരുന്ന ദിനങ്ങൾ മായും..

പിറവിക്കായ് വിറകൊള്ളും ആത്മാവിൽ നാം ..
പിറന്നീടും മണ്ണിൽ വീണ്ടും.. പിണക്കം വേണ്ട...

വിഷാദത്തിന്റെ വിയർപ്പ്

വിഷാദത്തിന്റെ വിയർപ്പ്

വിരൽ തുമ്പിൽ നിന്നും
കൈത്തണ്ടയിലേക്ക്..
പിന്നെ
ഒരു ചെറു തണുപ്പിലേക്ക്..

ചൊടിത്തുമ്പിൽ നിന്നും
അന്നനാളത്തിലേക്ക്..
പിന്നെ
ഒരു ചെറിയ വിറവലിലേക്ക്..

ഇന്ദ്രിയങ്ങളിൽ നിന്നും
റയിൽവേ പാലങ്ങളിലേക്ക്
പിന്നെ
പല കഷ്ണങ്ങളിലേക്ക്..

മിഴി തുമ്പിൽ നിന്നും
കഴുത്തിലേക്ക് .
പിന്നെ
ഒരു "ധന്യ " നിശ്ശബ്ദതയിലേക്ക്..

ഒടുവിൽ എല്ലാവിയർപ്പും
ഒടുങ്ങുന്നത്
ജനനത്തിന്റ  പുഴയിലൂടൊഴുകി  മരണത്തിന്റെ കടലിലേക്ക്..

സ്വപ്നാടനം

നിന്മുടി തുമ്പിൽ നിന്നിറ്റുവീഴും
മഞ്ഞുതുള്ളിതൻ ചൂടുള്ള സ്വപ്നങ്ങളെൻ..
കവിൾ തഴുകിയെന്നും ഒഴുകിയോടും
കരളിലും കനവിലും കുളിർ നിറയ്ക്കും...

നിൻ കവിൾ ചുംബിച്ചുറങ്ങീടുവാൻ
ചിന്തകൾ സന്ധ്യക്കു  കാത്തിരിക്കും..
നിൻ വിരൽ തുമ്പിനാൽ
മുറിവേൽക്കുവാൻ..
എന്റെ ഹൃദയം എന്നും കൊതിച്ചിരിക്കും..

ഏകാന്ത ചിന്തകൾക്കുള്ളിനുള്ളിൽ
വർണ്ണ ചിറകാർന്ന മോഹങ്ങൾ എന്നുമെന്നും..
നിൻ ചൊടി തുമ്പിലെ
വാക്ക്  നുകരാൻ..
ദാഹം ഉള്ളിലൊതുക്കി
വിയർത്തിരിക്കും..

നിശ്ശബ്ദ ശബ്ദങ്ങൾ എന്റെ ചുറ്റും
നിന്റെ ശ്വാസമെൻ  നിശ്വാസ വീചിയാക്കി.. 
നിന്മിഴിക്കുള്ളിൽ എൻ നിഴലുവീഴും
നിമിഷങ്ങൾ കാത്തിന്നിരിക്കുന്നു ഞാൻ..

മറയുന്നൊരോർമ്മകൾ ഏറെയുണ്ട്‌
മറയാത്ത മകര കുളിരുമുണ്ട്..
മനസ്സിന്റെ മറയത്ത് മഴ പെയ്തിടും
മായാത്ത കനവുകൾ ഏറെയുണ്ട്‌...

പ്രണയമേ നിന്നെ പിരിഞ്ഞിരിക്കാൻ..
പ്രകൃതിതൻ നിയമം വിടുന്നില്ലല്ലോ..
പ്രാകൃത ചിന്തകളെന്നു തോന്നാം.. പക്ഷെ
പ്രാണനിൽ നിറയുന്നതറിയുന്നു ഞാൻ..