Friday, November 17, 2017

Chinthakal

നിമിഷങ്ങൾ നെടുവിയർപ്പായ് ഉതിർന്നു വീണെൻ..
നിനവിന്റെ പുതപ്പിന്നു നനഞ്ഞു പോയി..

മറയുന്ന നിമിഷങ്ങൾ അടുക്കി വച്ച്..
മറവിതൻ മടിയിലിന്നുറങ്ങി  വീഴെ.. 

മറക്കാത്ത മധുമാസം മനം കവർന്നു..
മഴകോളായ് മനതാരിൽ മധു പെയ്യുന്നു...

വിരഹത്തിൻ വിരൽ തൊട്ടു പോകും പോലെ..
വിരഹിയാം മാരുതൻ തഴുകുന്നെന്നെ..

ഇടിമിന്നൽ ഇടവിടാത്തൊടിഞ്ഞു വീണെൻ..
ഇടനെഞ്ചിൽ വിടവുകൾ വീഴുന്നുണ്ട്..

പൊഴിയുന്ന കനവുകൾ ഒരു പുഴപോൽ..
പുതപ്പായ് എൻ ദേഹത്തിൽ പടരുന്നുണ്ട്..

പകൽ കാണാ പൂക്കൾ പോൽ ഇരുട്ടിനുള്ളിൽ..
പുകയൂതി തീരുന്ന ദിനങ്ങൾ മായും..

പിറവിക്കായ് വിറകൊള്ളും ആത്മാവിൽ നാം ..
പിറന്നീടും മണ്ണിൽ വീണ്ടും.. പിണക്കം വേണ്ട...