വിട

നെറുകിലൊരു തെന്നലായ്  നിദ്രതഴുകുന്നു..

മിഴികളിൽ കനവിന്റെ ഗന്ധം നിറയുന്നു.

ഉൾപൂവിൻ ഉന്മാദ പൂന്തേൻ നുകരുവാൻ..

ഒരുമാത്ര ഒരുവേള  വിടതരു പോട്ടെഞാൻ.

ഉരുകുന്ന പകലിന്റെ തണൽ തന്ന പുകയൊന്നോതുക്കി.. 

പരിപൂർണ്ണ നിദ്രയാം സുഷുപ്തിയെ തേടി..

അവിടെയെൻ ഓർമ്മകളെ ഉലയിൽ ഉരുക്കി..

ഒരു പുതിയ "എന്നെ" പണിതെടുക്കാനയ്.

കാലിന്റെ വിരലുകളിൽ നീണ്ട നഖങ്ങളായ്..

കാലമേ നിൻ രൂപം മാറിയിന്നെങ്കിലും,..

ആദ്യമായ് ഉള്ളിന്നാൽ തൊട്ട മണ്ണൊന്നിനെ

ഉള്ളിന്നാൽ ഒന്നോർത്തു വീണ്ടും ഉറങ്ങിടാൻ...

ഉരുകുന്ന പകലിന്റെ തണൽ തന്ന പുകയിൽ..

ഉള്ളിന്നാൽ ഒന്നോർത്തു വീണ്ടും ഉറങ്ങിടാൻ...