രാവേറെയായ് മറഞ്ഞുവെണ്ണിലാപോ‍ലും..
ഞാന്‍ മാത്രമാവാമിന്നുണര്‍ന്നിരിക്കുന്നു...
നിന്റെകൈപടയില്‍ പിറ‍ന്നോരക്ഷരങ്ങളെന്‍..
മാറില്‍ മയങ്ങാതുണര്‍ന്നിരിക്കുമ്പോള്‍..
കവിതയായ് മാറുന്നു കനവുകള്‍പോലും..
കുളിര്‍പൊഴിക്കയായ് കരളിലെ കനലുകള്‍പോലും..
നിന്‍‌ചിരിയിലൂര്‍ന്നുവീണൊരാ തേന്‍‌കണം..
നല്‍കുമാ മധുരത്തില്‍ ഞാനലിയെ..
പ്രണയനിര്‍വൃതിയില്‍പ്രപഞ്ചം മാഞ്ഞുപോകുന്നു..
മനസ്സുകൊണ്ടഗാധമായ്നാമാശ്ലേഷിക്കാന്‍..
ഒരുപുതിയ പ്രണയഗാന തിരകളില്‍നമ്മള്‍..
പ്രളയമില്ലാകരകള്‍തേടിപോയിടുമ്പോള്‍...
അറിയുകില്ലിനിഎവിടെയെങ്കിലും കണ്ണുനീര്‍പൂക്കള്‍..
പൂത്തുനിന്നാ പുഴയിലെല്ലാംചതുപ്പേറുമോ..
അതില്‍‌പെട്ടെന്‍ ദേഹിവിട്ടുഞാന്‍ ദേഹമായെന്നാല്‍..
അപ്പൊഴുംനീ എന്നെഇതുപോല്‍ പുണര്‍ന്നീടുമോ..
ഹൃസ്വമാകാം എന്‍ ജീവനെന്‍‍ഗാനംപോലെ...
അന്നുംനീ ചിരിക്കേണം എന്‍ ഓര്‍മക്കായി...
നിന്റെ നിശ്ശ്വാസത്തിലലിയാന്‍ കാത്തുനില്‍പ്പോരെന്‍..
ആത്മാവിനു നിന്നരികില്‍ പുനര്‍ജനിച്ചീടാന്‍..
(കുഞ്ഞുബി മാഷിനോട് കടപ്പാട്)
Monday, October 15, 2007
പറയാന്‍ മറന്നുപോയത്
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
നല്ല വരികള്‍.ഇനിയുമെഴുതുക
Post a Comment