സ്‌ലോവേനിയൻ ചിന്തകൾ

മിഴികൾ അടച്ചു മൊഴികൾ ഒതുക്കി..

മനസ്സിന്റെ തീരത്ത് ഒന്നിരുന്ന്...

മധുരമാം നാളെതൻ വിത്തുമായ് പാടത്തു...

മഴയെന്ന കാലത്തിൻ കുളിരണിഞ്ഞു..

ഇതുവരെ ജനിക്കാത്ത "വിത്താണെൻ " ചിന്തകൾ  ..

എന്നർത്ഥഗർഭമായ് പുഞ്ചിരിക്കെ ..

ഞാൻ..

ഇതുവരെ ആരും വിതക്കാത്ത "പാടത്തു "..

ഒരുപാട് കാൽപ്പാട് കണ്ടുഞെട്ടി ..

--------------_--------

ഞാൻ ആ കാൽപ്പാട് തേടി വന്നതല്ല...

കാൽപ്പാടുകൾ എന്നെയും..

ആ കാൽപാടുകളിൽ ഞാൻ എന്നും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതാണ് സത്യം..ആ കാൽ തൊട്ട ഭൂമിയും ഞാൻ ആയിരുന്നു എന്നതും സത്യം...

ഭോജ്യം ആയി ഭോക്താവ് ആയി ഭോഗിയായി.. രക്തമായി.. അസ്ഥിയായി..മജ്ജയായി..ഞരമ്പായി... നാഡീവ്യവസ്ഥയായി.....ഒടുവിൽ രോഗി യാവുന്നതിന്നുമുന്പേ ഒരു വിരൽ തുമ്പിൽ ചുംബിച്ചു യോഗിയാവാം എന്ന പ്രതീക്ഷയായി..

അതെല്ലാം "ഞാൻ " ആയിരുന്നു... എന്റെയും നിന്റെയും "സ്വം " എന്ന സ്വന്തം "ഞാൻ "..

"ഇവിടെ" "ഞാനും"" നീയും" കടന്നുപോയ "കാലത്തിന്റെ " "ഇടക്ക്" എപ്പോഴോ...ഞാനും നീയും "നമ്മൾ" ആയി ജീവിച്ചിരുന്നു എന്നത് ഒരു സത്യമാണ്...

സ്വപ്നം അല്ല...

ആയിരുന്നെങ്കിൽ ഓർത്തുവക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല....

കാണുവാൻ വേണ്ടി ഉറങ്ങുവാൻ തോന്നുമായിരുന്നില്ല..

എന്നും ചിന്തകൾക്ക് .വിരൽത്തുമ്പിലെ മിടിപ്പും ചൂടും കോരി കൊടുത്ത്.. വിയർത്ത്..അക്ഷരങ്ങളായി..

ഒരു സുപ്രഭാതം ആയി...

ഉള്ളിൽ നിറഞ്ഞു...

പുലരുമായിരുന്നില്ല...

ഞാൻ "ഞാൻ " ആവാതെ ഇരിക്കുമായിരുന്നില്ല... നീ "നീയും "...

ഇത്രയെല്ലാം സംഭവിച്ചിട്ടും...

..............

കാത്തിരിക്കുക ബാക്കി അടുത്ത ശനിയാഴ്ച...😌🙏

🙏😌🙏🙏🙏🥺😵‍💫